ختلالات و مشکلاتی که در مرحله ارگاسم در مردان ایجاد می شود شامل انزال زودرس، انزال دیررس یا تاخیر در انزال، انزال به مثانه، عدم انزال و انزال بدون احساس ارگاسم یا لذت می باشند. در شماره قبل انزال زودرس را بررسی کردیم. در این شماره سایر اختلالت ارگاسمی مردان را بررسی می کنیم.
انزال دیررس یا بازداری شده
این تشخیص در مورد مردانی مقرر می شود که بعد از مرحله طبیعی برانگیختگی به هنگام فعالیت جنسی که از لحاظ تمرکز، شدت و مدت کافی محسوب می شود، بطور مستمر یا مکرر در رسیدن به ارگاسم تاخیر دارند یا اصلا به ارگاسم نمی رسند.
این اختلال موجب پریشانی و مشکل میان فردی قابل ملاحظه ای می شود. همچنین می تواند دایمی یا اکتسابی، فراگیر یا موقعیتی، و ناشی از عوامل روانی یا آمیزه ای از عوامل روانی و جسمانی باشد.
این اختلال که به اختلال ارگاسم بازداری شده نیز معروف است، بیانگر مشکل خاصی در مرحله ارگاسم است که می تواند فراگیر یا موقعیتی باشد. مردان مبتلا به اختلال ارگاسمی فراگیر در هر موقعیتی نمی توانند به ارگاسم برسند، در حالیکه مردان مبتلا به اختلال ارگاسمی موقعیتی در موقعیتهای خاص مانند آمیزش جنسی مشکل دارند ولی در استمنا هیچ مشکلی ندارند. شایع ترین شکایت افراد مبتلا این است که علیرغم برانگیختگی کافی جنسی در لحظه مطلوب نمی توانند با شریک جنسی خود به ارگاسم برسند.
این اختلال از تاخیرهای موقعیتی خفیف در انزال تا ناتوانی کامل در رسیدن به ارگاسم نوسان دارد. در انتهای خفیف این پیوستار، مردانی قرار دارند که قبل از انزال کردن مدت زیادی تحریک نیاز دارند. گروهی از مردان به تحریک اضافی از جانب شریک جنسی یا خودشان نیاز دارند تا بتوانند انزال داشته باشند. گاهی اوقات تحریک به شکل دیگر یا با دست برای رسیدن به انزال لازم است. در بخش دیگر این پیوستار مردانی قرار دارند که فقط هنگام استمنا می توانند به ارگاسم برسند و در آمیزش جنسی نمی توانند ارگاسم را تجربه کنند. در انتهای دیگر این پیوستار مردانی هستند که صرف نظر از شرایط هرگز ارگاسم را تجربه نمی کنند و انزال ندارند. در هر یک از این موارد نگرانی مرد در مورد این مشکل یا مشکلات میان فردی که بواسطه این مشکل برایش پدید می آیند، پریشانی روانی قابل ملاحظه ای به بار می آورد. و این پریشانی خود چرخه معیوبی را برای استمرار اختلال جنسی فراهم می کند.
علل روانی (که مهمترین آن ترس ناخودآگاه است) شایعترین دلیل در مشکل ارگاسم دیررس مردان هستند هر چند مشکلات جسمانی و نورولوژیک نیز می توانند باعث این مشکل باشند.
ترس ناخودآگاهی در افراد دارای مشکل ارگاسمی وجود دارد که منشا متفاوتی در افراد مختلف دارد. ترس زنای با محارم (ترس از انجام عملی نادرست به علت تابو بودن سکس در ذهن فرد)، ترس اختگی (ترس از اینکه مبادا در هنگام سکس آسیبی به فرد برسد و آلتش قطع شود)، ترس از صدمه زدن به زن (ترس و نگرانی از اینکه مبادا آلت تناسلی وی باعث اسیبی به همسر شود و برای او مشکلی ایجاد کند)، ترس از دست دادن کنترل (ترس از خجالت زده شدن، شرم به دلیل تربیت جنسی محدود و یا درگیری های ناشی از یک کلیشه مردانه، که در آن مرد است که مجاز به نشان دادن احساسات و کنترل شود)، خصومت و خشم (خصومت و خشم پنهان نسبت به جنس زن)، ترس از دست دادن اسپرم (نگرانی از اینکه مبادا اسپرمها تمام شود)، انگیزه های پارافیلیک (تمایل به مدل خاصی از تحریک جنسی و یا فانتزیهای جنسی خاص داشتن)، دفعات زیاد و تکنیک های منحصر به فرد استمنا (افراد در شرایط خاص و به شکل خاصی اقدام به استمنا می کرده اند و همیشه انزال را در آن شرایط تجربه کرده اند) از جمله علل بوجود آورنده این ترس ناخوداگاه هستند.
افرادی که از نظر تربیت مذهبی بسیار خشک و متعصب تربیت شده اند بطوریکه رابطه جنسی را بسیار امر پلیدی تصور می کنند و نسبت به آن دیدگاه افراطی منفی دارند، می توانند به مشکل ارگاسمی مبتلا شوند.
همچنین برخی از مردان یک دیدگاه کلی و برجسته در مورد زنان دارند که می تواند باعث بروز این مشکل در آنها شود. این مردان زنان را به دو دسته تقسیم می کنند:
از دید این مردان زنان در یکی از این دو دسته جای می گیرند. یا زنانی کثیف و بدکاره هستند که آمادگی رابطه جنسی را به هر شکلی و با هر فردی دارند و یا زنانی خوب، تمیز، نجیب و پاکدامن هستند که مادرگونه اند و از هر نوع پلیدی رابطه جنسی به دورند. این مردان تمایل دارند همسری از دسته دوم داشته باشند که شریک زندگی و مادر بچه های انها باشند و به دلیل همین نگاه در رابطه با این زنان دچار مشکل هستند. در حالیکه در رابطه با زنان دسته اول هیچ مشکلی برای رابطه جنسی و انزال یا ارگاسم ندارند و به راحتی برانگیخته شده و به ارگاسم می رسند.
البته همه مردان مبتلا به این اختلال چنین فکر نمی کنند. وجود ترسی ناخودآگاه از انزال نیز می تواند باعث چنین مشکلی گردد.
تحقیقات نشان داده است اکثر مردان مبتلا به این اختلال در زمان استمنا مشکلی برای ارگاسم و انزال ندارند و فقط در رابطه جنسی خود دچار مشکل هستند و به اشتباه فکر می کنند مشکل در همسرشان است و همسرشان جذابیت لازم و یا تحریک مناسب را ندارد و متاسفانه درگیر روابط فرازناشویی برای حل مشکل می شوند. این روابط نه تنها کمکی به ایشان نمی کند بلکه مشکل را تشدید می کند.
برخی از مردان نیز به علت درگیر شدن در روابط فرازناشویی و یا نگرانی از بیماریهای مقاربتی که ممکن است به همسر خود منتقل کنند دچار این مشکل می شوند. این مردان به دلیل واهمه از لو رفتن رابطه خود و همچنین به علت نگرانی از ابتلا همسرشان به بیماریهایی نظیر ایدز، زگیل تناسلی و … که ممکن است خود در رابطه فرازناشویی مبتلا شده باشند، در رابطه جنسی با وی دچار مشکل می شوند و به انزال یا ارگاسم نمی رسند.
در درمان این مشکل یک شرح حال کامل و بررسی دقیق لازم است تا مشخص شود مشکل موقعیتی است یا فراگیر و دایمی بوده یا اخیرا ایجاد شده است. همچنین مسایل جسمانی و مصرف داروها نیز مورد پرسش قرار می گیرد. مصرف داروهای ضد افسردگی یا آرامبخش ها و یا داروهای اعصاب و روان باعث می شود انزال به تاخیر بیفتد که باید در شرح حال مراجع مد نظر داشت.
در صورتیکه علل مشکل روانی باشد ابتدا درمانهای شناختی رفتاری باید مد نظر قرار گیرد. در این درمانها کمک می شود تا ذهنیت فرد اصلاح شود و بتواند به رابطه جنسی یک نگاه معقول و درست داشته باشد و همچنین تکنیکهای رفتاری برای کسب لذت بیشتر و تحریک مناسب نیز آموزش داده می شود. در کنار آن استفاده از ویبراتور برای تحریک آلت تناسلی مرد، ماساژ انگشتی پروستات و یا ویبراتور رکتال مد نظر قرار می گیرد. گاهی اوقات (برای مثال در مواقعی که به علت این مشکل ناباروری ایجاد شده باشد) تحریک الکتریکی انزال ممکن است سودمند باشد.
تلاش برای بهبود رابطه عاطفی زوجین و همچنین جلب مشارکت شریک جنسی در درمان مشکل نیز باید مد نظر قرار گیرد.
انزال به مثانه
انزال عقب رونده یا انزال به مثانه به وضعیتی اطلاق می شود که انزال صورت می گیرد ولی مایع منی به جای خروج از مجرا و بیرون ریختن به داخل مثانه می رود و منی از مجرا خارج نمی شود. در واقع انزال خشک صورت می گیرد. در چنین مواردی با آزمایش ادرار و اثبات وجود اسپرم داخل ادرار، تشخیص صورت می گیرد. همچنین ادرار این افراد بعد از رابطه جنسی بطور معمول تیره تر است
انزال به مثانه می تواند به علت جراحی در گردن مثانه، جراحی پروستات و برداشتن آن، آسیب به اعصاب ناحیه و یا استفاده از داروهایی مثل آتنولول که برای فشار خون استفاده می شود، ایجاد شود. همچنین یکی دیگر از علل آن ممانعت عمدی از خروج منی می باشد که باعث برگشت منی به مثانه می گردد.
نوروپاتی دیابتی و اثرات جانبی برخی داروهای ضد جنون نیز باید مورد توجه قرار گیرند. همچنین انزال برگشتی در موارد استفاده از کلردیازپوکساید، داروهای نورولپتیک (کلرپرومازین، فلوفنازین، پرفنازین، پیموزاید، تیوریدازین، کلوزاپین و تری فلوپرازین)، مهارکننده های مونوآمین اکسیداز، ضد افسردگی های سه حلقه ای، ترازودون و نارکوتیک ها دیده شده است.
در مواردی که ناباروری ایجاد شده باشد اسپرم از مثانه جمع آوری و شستشو می شود و در محیط ازمایشگاه لقاح صورت می گیرد و سلول تخم داخل رحم قرار می گیرد.
عدم وجود انزال
در صورت عدم وجود انزال بیمار باید از نظر جسمی به دقت مورد بررسی قرار گیرد چون ممکن است مشکل جسمی (آسیب اعصاب ناحیه) وجود داشته باشد و برای درمان نیز لازم است تحریک الکتریکی صورت گیرد.
انزال بدون لذت
در برخی از بیماران مرد با وجود اینکه انزال اتفاق می افتد، احساس مرکزی ارگاسم وجود ندارد یا بسیار کوتاه است. در این موارد نیز ابتدا شرح حال کامل اخذ می شود و معاینه صورت می گیرد تا علل جسمی و ارگانیک رد شوند. بیشترین دلیل این مساله اختلالات نورولوژیک می باشد.
منبع : دکتر شیخ
